Braakman
De Braakman is een voormalige zeearm van de Westerschelde in Zeeuws-Vlaanderen, nabij de dorpen Biervliet en Hoek in de gemeente Terneuzen, in de Nederlandse provincie Zeeland. Lange tijd vormde het water een natuurlijke barrière tussen Oost- en West-Zeeuws-Vlaanderen.
De zeearm vormde ook de toegang tot de havens van Boekhoute, Philippine, Axel en Sas van Gent. De toegang tot de Braakman was voor de visserij in Boekhoute van groot economisch belang. Wanneer de Braakman terug verzandde, werd de haven van Boekhoute verschillende malen opgeschoven naar het noorden. De Braakman splitste zich aan de zuidwestelijke einde in het Axelse Gat en het Sassche Gat. Beide zeegeulen werden in de loop der eeuwen geleidelijk ingepolderd. Twee kanalen komen in de Braakman uit: het Philippinekanaal uit 1899 dat de toenmalige vaargeul van de Braakman verbond met Philippine en het Isabellakanaal uit 1920 dat zorgt voor de afwatering van de Belgische polders van het Braakmangebied en verbonden is met het Belgische Leopoldkanaal, ten noorden van Boekhoute. In de loop van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw werd aan beide zijden van de Braakman reeds een aanzienlijk gebied ingepolderd. Aldus ontstonden de Elisabethpolder, de Koninginnepolder, de Angelinapolder, de Kanaalpolder, de Mosselpolder, de Kleine Stellepolder en de Dijckmeesterpolder. De laatste werd in 1920 ingedijkt. Aldus was reeds 3000 ha voormalige Braakman ingepolderd.
In het Braakmangebied werd tussen 1954 en 1957 ongeveer 200 ha loofbos aangeplant. Later is daar nog 300 ha bij gekomen. Er is een afwisseling van bossen, weiden en open water, waarin wandel- en fietspaden zijn aangelegd. Het oudste deel bevindt zich in het zuidelijk deel van de Braakmanpolder. Dit gebied wordt ook wel Westgeul genoemd. Later werd in het noordelijke deel bos aangeplant en natuurgebied ingericht. Hier werd in 2011 een boerderij aangekocht die wordt ingericht tot bezoekerscentrum. Het natuurgebied maakt inmiddels deel uit van de ecologische hoofdstructuur van Nederland.
Tot de plantensoorten die in het gebied aanwezig zijn behoren bijzonderheden als: parnassia, kruipwilg, zeegroene zegge, moeraswespenorchis, vleeskleurige orchis, breedbladige orchis en keverorchis. Tot de vogels behoren: veldleeuwerik, graspieper, gele kwikstaart, zomertaling, kuifeend, grutto, kievit en tureluur.
De zeearm vormde ook de toegang tot de havens van Boekhoute, Philippine, Axel en Sas van Gent. De toegang tot de Braakman was voor de visserij in Boekhoute van groot economisch belang. Wanneer de Braakman terug verzandde, werd de haven van Boekhoute verschillende malen opgeschoven naar het noorden. De Braakman splitste zich aan de zuidwestelijke einde in het Axelse Gat en het Sassche Gat. Beide zeegeulen werden in de loop der eeuwen geleidelijk ingepolderd. Twee kanalen komen in de Braakman uit: het Philippinekanaal uit 1899 dat de toenmalige vaargeul van de Braakman verbond met Philippine en het Isabellakanaal uit 1920 dat zorgt voor de afwatering van de Belgische polders van het Braakmangebied en verbonden is met het Belgische Leopoldkanaal, ten noorden van Boekhoute. In de loop van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw werd aan beide zijden van de Braakman reeds een aanzienlijk gebied ingepolderd. Aldus ontstonden de Elisabethpolder, de Koninginnepolder, de Angelinapolder, de Kanaalpolder, de Mosselpolder, de Kleine Stellepolder en de Dijckmeesterpolder. De laatste werd in 1920 ingedijkt. Aldus was reeds 3000 ha voormalige Braakman ingepolderd.
In het Braakmangebied werd tussen 1954 en 1957 ongeveer 200 ha loofbos aangeplant. Later is daar nog 300 ha bij gekomen. Er is een afwisseling van bossen, weiden en open water, waarin wandel- en fietspaden zijn aangelegd. Het oudste deel bevindt zich in het zuidelijk deel van de Braakmanpolder. Dit gebied wordt ook wel Westgeul genoemd. Later werd in het noordelijke deel bos aangeplant en natuurgebied ingericht. Hier werd in 2011 een boerderij aangekocht die wordt ingericht tot bezoekerscentrum. Het natuurgebied maakt inmiddels deel uit van de ecologische hoofdstructuur van Nederland.
Tot de plantensoorten die in het gebied aanwezig zijn behoren bijzonderheden als: parnassia, kruipwilg, zeegroene zegge, moeraswespenorchis, vleeskleurige orchis, breedbladige orchis en keverorchis. Tot de vogels behoren: veldleeuwerik, graspieper, gele kwikstaart, zomertaling, kuifeend, grutto, kievit en tureluur.
Reacties
Een reactie posten