Verhaal van de maand

Een bijzondere parachutist

Al aan het begin van de oorlog zette de Engelse krijgsmacht een postduivendienst op, the Carrier Pigeon Service. De speciaal getrainde duiven werden tijdens de hele oorlog ingezet als bijvoorbeeld radioverbindingen niet goed werkten of als het niet veilig was om via de radio contact te hebben omdat een duikboot vlak onder de kust voer. En ze werden meegestuurd met bommenwerpers. Als het vliegtuig in de problemen kwam of neerstortte, kon de bemanning de duif loslaten. De getrainde vogel vloog terug naar huis en de krijgsmacht was op de hoogte dat er iets mis was.

De Engelse postduiven zijn aan het einde van de oorlog ook ingezet in Zeeuws-Vlaanderen om informatie te vergaren. Toen de geallieerden zware gevechten leverden bij Axel wilden ze graag weten hoe het er uit zag achter het front. Hier konden ze maar op één manier achter komen, en dat was door een postduif in een harnas te binden en aan een klein parachuutje uit het vliegtuig te zetten. Het harnas was nodig om te voorkomen dat de duif weg zou vliegen. De duif had een doosje met instructies bij zich en het was de bedoeling dat de vinder de gevraagde gegevens op een papiertje zou schrijven en in een kokertje stoppen die aan de poot van de duif vast zat.

Christiaan Scheele en zijn vader woonden in die tijd in Zaamslag. Zij hebben de duif gevonden en de gevraagde informatie in het kokertje gedaan. Vervolgens werd de duif losgelaten om terug te vliegen naar Engeland. De familie Scheele heeft op deze manier verschillende keren belangrijke informatie doorgespeeld. Ze hebben al die jaren het harnasje en de parachute bewaard als souvenir en enige tijd geleden zijn die overgedragen aan het Bevrijdingsmuseum Zeeland. Daar hangt het nu in de expositieruimte met in het harnas een echte (opgezette) wedstrijdduif. Gekregen van een duivenmelker uit Arnemuiden.