Verzilting van watersystemen

Verzilting van watersystemen is het fenomeen waarbij zoet water zout(er) wordt. Het zoete water moet vaak om meerdere redenen zoet blijven, denk hierbij aan de drinkwatervoorziening, gebruik voor in de landbouw en industrie, of voor de natuur. Het verziltingsproces hangt af van verschillende factoren en kan zowel via het oppervlaktewater als via het grondwater gebeuren, respectievelijk externe verzilting en interne verzilting. Interne verzilting via het grondwater wordt in deze Deltafact buiten beschouwing gelaten. Zowel in Nederland als in buitenlandse delta’s vormt verzilting via het oppervlaktewater een groeiend probleem als gevolg van klimatologische veranderingen (lagere rivierafvoeren tijdens droge zomers, zeespiegelstijging) en een groeiende vraag naar zoet water.

Het indringen van zout in doorgaans zoetwater in kustgebieden is een natuurlijk proces en zorgt in estuaria voor een unieke leefomgeving voor organismen die kunnen overleven in zowel een zoet als een brak tot zout milieu. Een estuarium is een overgangsgebied tussen zoetwater uit een rivier en de zee. Een geleidelijke overgang van zoet naar zout biedt voor vele soorten de meest aantrekkelijke condities vanwege de biodiversiteit van estuaria in het algemeen. Ook kunnen sommige vissoorten die in zoutwater leven maar zich in zoetwater voortplanten met een geleidelijk zoet-zoutovergang hun broedgebied bereiken.



Schutsluis met innovatieve zoet-zoutscheiding

Zoet en zout water komen elkaar tegen

In Zeeland varen dagelijks schepen vanaf de zoute Oosterschelde via de Krammersluizen het zoete Volkerak-Zoommeer op. En elke lading schepen neemt zout water mee. Dat komt doordat zout water iets zwaarder is dan zoet water, en het zoete water in een schutkolk (het gedeelte van de sluis waar de schepen in liggen) verdringt. Die instroom van zout water is vervelend. Want de natuur in en rondom het Volkerak-Zoommeer is op zoet water ingesteld. En de boeren in de omgeving ook. Zij gebruiken het water van het meer voor de irrigatie van hun gewassen. Wat zoet is, moet zoet blijven. Daarom voert Rijkswaterstaat bij de Krammersluizen al jaren een stille strijd tegen het zout. Het nieuwste middel in deze strijd? Een innovatief gordijn van luchtbellen, een handige variatie op een al bestaande uitvinding.