Spoken zoeken in Zeeland

Zeeland houdt niet van spoken. Spookt het? Dan slopen ze het. Veel is er niet over van de spookhuizen, maar wellicht dat de overgebleven grasvelden nog eng zijn.

Het Hoompje – Sint Anna ter Muiden
Dit is een locatie waar je sowieso weg moet blijven en niet alleen vanwege de spoken. Het verlaten gebouw staat namelijk op instorten. Het dak ligt al beneden op de eerste verdieping en je zakt er zo door de vloer heen. Zo zag het er niet uit toen het in 1909 gebouwd werd en ook kwam het gebouw redelijk ongeschonden uit de Tweede Wereldoorlog. Tot 1986 diende het vrijwel altijd als klooster (op een klein intermezzo als politiebureau na) en in 2000 werd het verkocht aan een projectontwikkelaar die er appartementen neer zou zetten, maar bedacht heeft dat hij de boel liever de boel laat. Wat er nu vooral nog komt zijn mensen die glaasje draaien, heksen en satanisten. Ja, dat zorgt wel voor vreemde stemmen en een hele creepy sfeer.

Het Gravensteen – Zierikzee
Het was geen pretje om in de oudste gevangenis van Zeeland opgesloten te worden. Eerst was het nog gewoon het huis van de graaf, maar rond 1524 werd het huidige bewaringshuis gebouwd. Tot 1923 werden er onverlaten opgesloten die dan weer werden gemarteld of publiekelijk geëxecuteerd. Gezellig. Je kunt hier gewoon onder het mom van een rondleiding door het cellencomplex lopen, maar de meeste activiteit schijnt op de zolder te zijn; daar kan je stemmen en gebrom horen en als je geluk/pech hebt word je ook nog eens gekrast!

Oude verpleeghuis Ter Schorre – Terneuzen
Oude, verlaten verpleeghuizen zijn altijd een populaire bestemming voor geïnteresseerden in het paranormale. Er kunnen altijd mensen sterven in zo’n tehuis en als er een psychiatrische afdeling was, kan je je lol helemaal op. Maar helaas, de sloop is rond half augustus begonnen dus er zal nu niet zo veel meer van over zijn. De nieuwe bewoners van de luxe woontorens mogen nu gaan meemaken of ze schimmen zien, stemmen of plots dichtslaande deuren horen, want je weet wat ze zeggen; you can take the ghost out of the haunting, but you can’t take the haunting out of the ghost. Zelf verzonnen.

Spookhuis Sas van Gent – Sas van Gent
Het bekendste spookhuis van Nederland is er al een tijdje niet meer. De meeste omwonenden (veel waren ook tegen de sloop) konden de gigantische stroom van paranormaal onderzoekers, feestgangers en ander gespuis niet meer aan en de eigenaar zag geen andere oplossing dan slopen. In 1905 werd het herenhuis voor de directeur van de glasfabriek gebouwd en hij woonde er met zijn gezin tot 1927. Daarna woonde er nog kort een vrijgezelle man die het huis veel te groot vond voor hem alleen en al gauw vertrok naar een kleiner pand. De geesten die er ronddwalen zouden vooral uit de oorlogstijd komen. Een Duitse deserteur werd net buiten het pand in het prikkeldraad gevonden en vlakbij ontplofte een tank met vier Canadese militairen. Onder andere zij zouden verantwoordelijk zijn voor alle schimmen, gezichten, voetstappen, lege telefoons en stilstaande horloges. Wellicht dat het grasveld nog spookt of misschien zijn de geesten verhuisd naar de omgeving.

De Griffioen – Veere
Alleen onbekenden durfden het aan om in de Griffioen te wonen. Ze wisten immers niet dat het er spookt. En het hele dorp hield z’n mond, omdat de makelaar er dan veel geld aan kon verdienen. Huurders bleven dan ook niet lang; jammerende kreten van vermoorde bewoners, het dichtklappen van luiken die er niet meer zijn en schaduwen in de nacht zorgden er wel voor dat men snel weg was. Ook de Griffioen bestaat niet meer; het heeft een zware storm niet overleefd. Dat was zo lang geleden dat er niet eens een plaatje van te vinden is. Hoe mysterieus! Daarom een plaatje van de kade van Veere.
Dan hebben we nog de Jufferschans in IJzendijke, de Vlasfabriek in Koewacht en de Glasfabriek in Sas van Gent. Het spookte er allemaal en het is allemaal gesloopt. Zeeland weet wel raad met die spookhuizen.

Activiteiten en sanering van fosforfabriek Thermphos